Fjölmargir sérfræðingar hafa hrakið skrautlegar og rangar fullyrðingar Styrmis.
Jóhann Þorvarðarson skrifar:
Fáa undrar að innan við tuttugu prósent landsmanna les Morgunblaðið samkvæmt nýjum niðurstöðum Gallups. Blaðið endurspeglar ekki lengur íslenskt samfélag og er orðið að litlum snepli. Sumar fréttir blaðsins eru ekki annað en falskur áróður niðurrifsseggja úr öfga-hægrinu. Styrmir Gunnarsson fyrrverandi áróðursritstjóri Morgunblaðsins er duglegur að skrifa ýmsan óhróður á síður blaðsins. Skrifin bera þess glöggt merki að hann hefur ekki getað aðlagast nútímanum, tímans straumum. Hann er haldinn fortíðarþrá og er reglulega með samanburð við tíðina eins og hún var fyrir fimmtíu til hundrað árum.
Eitt af áhugamálum Styrmis er að ráðast ósmekklega og ómálefnalega á Evrópusambandið. Hefur hann til dæmis líkt stjórnarháttum sambandsins við stjórnarhætti Hitlers. Í samhenginu þá hefur Styrmir hiklaust farið með rangt mál varðandi það málsatriði að aðild Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu skerði fullveldi landsins. Hann vill ekki meðtaka að með aðild Íslands að alþjóðasamningum þá er verið að nýta fullveldið til að bæta hagsæld og öryggi almennings. Hann eyddi til að mynda miklu púðri á árinu 2019 í að afvegaleiða umræðuna um orkupakka Evrópusambandsins. Sagði ranglega að ef Alþingi samþykkti viðbætur við orkulögin að þá fælist í því framsal á orku- og nýtingaréttindum til erlendra aðila. Erlendir aðilar innan svæðisins eiga að geta lagt sæstreng yfir landgrunnið án samþykkis Alþingis og krafist í kjölfarið aðgangs að íslenskum raforkumarkaði samkvæmt Styrmi. Fjölmargir sérfræðingar hafa hrakið skrautlegar og rangar fullyrðingar Styrmis. Alþingi var einnig ósammála Styrmi og samþykkti ný lög. Þeir sem deila ranghugmyndum Styrmis fer sem betur fer fækkandi alveg eins og lesendum Moggans fækkar með leifturhraða.
Síðan er það önnur árátta sem Styrmir losnar ekki við. Hann er sífellt að bera saman stjórnmálaflokka samtímans við gamla tíma. Fjallar reglulega um þá daga þegar náin tengsl voru milli stjórnmálaflokka og launþegahreyfinga. Tengslaleysið í dag hefur aftur á móti ekki komið í veg fyrir að á stundum hafa náðst fínir kjarasamningar og úrbætur á ýmsum sviðum samfélagsins. Þetta er ekki sér-íslensk þróun og má rekja hana til fjölbreyttara atvinnulífs en áður hefur þekkst í heimssögunni. Félagsmenn launþegahreyfinga eru eflaust með ólíkar pólitískar skoðanir og mismunandi efnahagslegar þarfir. Það rúmast því ekki lengur innan raða hreyfinganna að líma sig við tiltekinn stjórnmálaflokk. Svo er það hitt að nýir flokkar hafa orðið til ýmist vegna klofnings gömlu flokkanna eða þá að nútímaleg viðhorf áttu ekki hljómgrunn innan þeirra. Svo staldra aðrir flokkar stutt við og lítill munur getur verið á stefnum annarra flokka. Það er því ekki einfalt mál fyrir launþegahreyfingar að velja einn flokk umfram annan til að styðja við.
Stóra málið í íslensku samfélagi í dag er að hagsældin á umliðnum árum hefur aldrei verið meiri og þar ber að þakka aðild Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu fremur en nokkru öðru. Samningurinn hefur aukið frelsi og samkeppni neytendum til heilla. Nærtæk dæmi er verslunin Costco og ferðamenn sem komið hafa til Íslands frá efnahagssvæðinu. Styrmir fjallar aldrei um að samningurinn hafi rennt styrkum stoðum undir efnahagslegt sjálfstæði landsins. Annað dæmi um árangur af alþjóðasamstarfi er þegar Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn lánaði landinu skrilljónir af erlendum gjaldeyri í kjölfar fjármálahrunsins eftir að stjórnmálastefna Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks keyrði allt um koll. Öll greiðsluviðskipti Íslands við útlönd voru stopp á rauðu ljósi.
Menn eins og Styrmir eru ógn við sjálfstæði og öryggi landsins.
Stöðugar árásir manna eins og Styrmis á þessa grunnstoð farsældar landsins ber að taka alvarlega og mæta af festu. Skrif hans segja mér að hann óski eftir gamla tímanum þegar stríð og ófriður skók Evrópu. Á þeim tíma þá var útflutningur óstöðugur. Landið þurfti að sætta sig við lágt afurðaverð og óhagstæð vöruskipti. Glöggt dæmi er þegar fiskur og ull fór til gömlu Sovétríkjanna. Olía, timbur og vodka kom á móti. Innflutningshöft voru við lýði stóran hluta síðustu aldar og þurftu aðilar að vera innanundir hjá valdhöfum til að fá innflutningsleyfi fyrir aðföng. Þá var gott að vera séra Jón. Sem betur fer þá er þetta liðin tíð! Menn eins og Styrmir eru ógn við sjálfstæði og öryggi landsins.