Jóhann Þorvarðarson:
Systurnar segja framgöngu ráðherrans ekki vera annað en sturlun, siðlausa hegðun. Síðan segir að afinn hafi aldrei getað átt fína hluti eins og tölvu eða farsíma því ráðherrann eignaði sér annarra manna eigur.
Eins og lesendur vita þá ákváðu þrjár systur, dætur Skúla Einarssonar, að senda út eigið útvarp til að varpa ljósi á fjölskyldusögu sína. Telja þær söguna eiga fullt erindi við almenning, en fjölskyldan er frá Laxárdal í Dalasýslu þar sem tvær jarðir koma helst við sögu: Lambeyrar og Dönustaðir. Í fyrsta þætti kemur meðal annars þetta fram.
Afi Ásmundar Einars Daðasonar, núverandi mennta- og barnamálaráðherra, átti átta börn. Þrjá syni: Daða, Skúla og Valdimar. Og svo fimm dætur. Hann erfði börnin að búi sínu með þinglýstri erfðaskrá. Þar inn í voru jarðir og aðrar eignir. Þegar afinn lá banalegu sína á Akranesi þá sóttu þeir Daði og Valdimar hart að afanum og þrýstu mjög á hann að skrifa undir alls kyns skjöl, sem höfðu þann tilgang að gera stöðu annarra erfingja lakari en erfðaskráin mælti fyrir um.
Starfsfólk hjúkrunarheimilisins á Akranesi hefur staðfest að bræðurnir tveir hafi gengið afar hart fram gagnvart afanum. Daði með beinum heimsóknum og Valdimar með símhringingum frá Nýja Sjálandi. Fór svo að afinn var hættur að taka símann frá Valdimari vegna yfirgengilegs þrýstings. Greip Valdimar þá til þess ráðs að fljúga heim til Íslands svo afinn kæmist ekki hjá því að ræða við hann. Valdimar komst hálfa leið áður en afinn féll frá. Snéri Valdimar þá för sinni aftur til Nýja Sjálands og sleppti jarðarförinni.
Einn daginn þá labbar Ásmundur Einar Daðason ráðherra inn í viðskiptabanka dánarbúsins…
Ein dætranna hafði prókúru fyrir dánarbúið og er að sögn systranna traustsins verð. Inn á bankareikning dánarbúsins var andvirði heillar íbúðar og átti það fé meðal annars að nýtast við rekstur og viðhalds á erfðajörðinni Lambeyrum. Einn daginn þá labbar Ásmundur Einar Daðason ráðherra inn í viðskiptabanka dánarbúsins, líkast til í slagtogi með föður sínum að mati systranna, og fær það í gegn að prókúran er færð á hans nafn. Sex erfingjar af átta höfðu ekki hugmynd um breytinguna enda var hún án þeirra samþykkis. Bankinn heimilaði samt yfirfærsluna af einhverjum ólöglegum ástæðum.
Hóf Ásmundur Daði þá að braska með erfðaféð og tók ákvarðanir sem systurnar segja að hafi verið „heimskulegustu ákvarðanir sem hægt er að gera“. Helmingur fjárins tapaðist. Systurnar spyrja í þættinum hvernig það má vera að aðili fái aðgang að bankareikning sem viðkomandi er ekki lögmætur handhafi að né með umboð til að ráðskast með? Velta þær því upp hvort sérreglur og lög gildi um þingmenn?
Systurnar segja framgöngu ráðherrans ekki vera annað en sturlun, siðlausa hegðun. Síðan segir að afinn hafi aldrei getað átt fína hluti eins og tölvu eða farsíma því ráðherrann eignaði sér annarra manna eigur. Ég mun halda áfram að endursegja frásagnir systranna.