Jóhann Þorvarðarson skrifar:
Segir hana varða allt að eins árs fangelsi. Gott og vel, en hvað um hana sjálfa? Hefur þingmaðurinn farið að lögum og siðareglum, sem gilda um opinbera starfsmenn, í störfum sínum fyrir ríkissaksóknara.
Æruveiðari Íslands, Þingmaðurinn Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir, er sestur á háhest. Aftur! Tjáir sig um siðlausa framkomu formanns SÁÁ á Fésbókinni. Segir hana varða allt að eins árs fangelsi. Gott og vel, en hvað um hana sjálfa? Hefur þingmaðurinn farið að lögum og siðareglum, sem gilda um opinbera starfsmenn, í störfum sínum fyrir ríkissaksóknara. Starf sem þingmaðurinn er í leyfi frá sökum starfa á vettvangi Alþingis. Ég segi nei, heldur betur ekki!
Til að afla sjálfri sér frama innan embættis ríkissaksóknara þá var þingmaðurinn staðinn að glórulausri vegferð fyrir dómstólum. Máli hennar var kastað með skömm út úr Hæstarétti og endaði það í saurendurvinnslu borgarinnar út á Granda. Og þaðan hent út í hafsauga, í máli sem jafnast á við Guðmundar og Geirfinnsmálið sökum skáldskapar. Þingmaðurinn hirti ekki um sannleikann, að rannsaka mál, hlusta á vitni eða krefjast haldbærra rannsóknar á vettvangi. Nei, vegna ógeðfelldrar sjálfselsku þá skyldi æra viðkomandi af, ævilangt. Framinn var mikilvægari en sálartetur aðila út í bæ og fjölskyldu viðkomandi.
Þingmaðurinn gerir ekki annað en að sáldra salti í sár þeirra sem hlut eiga að máli. Fólks sem glímir á báða bóga við veikindi, þó af ólíkum rótum sé. Það er aftur á móti aukaatriði því þingmaðurinn þráir kastljósið. Hún er sjálfskipaður æruveiðari, ríkisrefsari. Eymingjalegri verður framkoma opinbers starfsmanns ekki. Að troða sjálfri sér í sviðsljósið ítrekað án þess að hafa innistæðu fyrir athyglinni eða tjáningunni er smánarlegt. Hún ætti að grjóthalda kjafti nema hún vilji að upplýst verði um hennar eigin lagabrot í starfi. Þar er að finna ófagra frásögn af embættisglöpum og misnotkun opinbers valds. Vinnubrögð, sem ná alla leið á toppinn hjá embætti ríkissaksóknara, ógeðslegt!