Jóhann Þorvarðarson:
Það þvælist fyrir Vinstri grænum að krefja Framsókn og Sjálfstæðisflokk um að axla pólitíska ábyrgð á afglöpunum, en þau má að öllu leyti rekja til flokkanna tveggja. Nei, Katrín Jak verður að fá að halda í stól forsætisráðherra þó valdalaus sé.
Einstaklega dapurlegt var að hlusta á forsætisráðherra á Alþingi í gær. Sagði tvo kosti í stöðunni varðandi ÍL-sjóð. Annar þeirra væri að vaða ofan í vasa eigenda ævisparnaðar í landinu. Þarna gefur hún sér að þetta sé almennt möguleiki þegar hann er ekki fyrir hendi. Verra er að hún gerir sér ekki grein fyrir áhættunni og að þessi leið leysir engan vanda eins og ég rakti í þessari grein „Hanagal fjármálaráðherra“. Hægt er að sjóða efni greinarinnar niður í einn kjarna, að ef ríkisstjórninni tekst ætlunarverk sitt þá myndi það hækka vaxtarstig landsins að öllu öðru óbreyttu. Verðbólga yrði meiri. Það yrði rándýr afleiðing.
Til viðbótar vil ég nefna að lífeyrissjóðir verða nauðbeygðir til að skerða lífeyrisgreiðslur til eldri borgara, sem aftur kallar á auknar greiðslur frá Tryggingastofnun til að bæta skerðinguna. Það kallar á skattahækkanir. Þegar upp er staðið þá verður skaðinn enn meiri en ef einföld ríkisábyrgðin yrði virkjuð.
Það þvælist fyrir Vinstri grænum að krefja Framsókn og Sjálfstæðisflokk um að axla pólitíska ábyrgð á afglöpunum, en þau má að öllu leyti rekja til flokkanna tveggja. Nei, Katrín Jak verður að fá að halda í stól forsætisráðherra þó valdalaus sé. Það er víst svo flott út á við að hafa bara einhverja konu í stólnum. Innihaldið og getan er aukaatriði. Á mig þá virkar forsætisráðherra áhugalaus í starfi og er þreytuleg að sjá. Fyrir vikið þá er hún leiðitamari samstarfsflokkunum en áður.