Fari Icelandair á hausinn mun það hafa dómínóáhrif á íslenskum markaði og leiða til mikillar verðlækkunar á íslenskum hlutabréfum.
„Hlutafjárútboði Icelandair lýkur í dag. Niðurstaðan veltur á því að lífeyrissjóðirnir, sem fyrir eru stærstu eigendur félagsins, kaupi hlutafé fyrir á bilinu 10-14 milljarða. Gangi það ekki eftir mistekst þessi fjármögnun og við blasir rekstrarstöðvun og gjaldþrot Icelandair innan fárra vikna eða mánaða. Einhverjir hafa haldið því fram að of mikil áhætta felist í þátttöku fyrir lífeyrissjóðina þar sem hætta sé á að fjárfestingin geti tapast,“ skrifar Ólafur Arnarsson hagfræðingur.
„Minna hefur borið á því að bent sé á eftirfarandi: Lífeyrissjóðirnir eiga 5000 milljarða og meirihluti þess fjár er hér á Íslandi í formi hlutafjáreignar, skuldabréfa útgefnum af íslenskum fyrirtækjum og útlána til sjóðfélaga. Fari Icelandair á hausinn mun það hafa dómínóáhrif á íslenskum markaði og leiða til mikillar verðlækkunar á íslenskum hlutabréfum. Einnig munu skuldabréf útgefin af íslenskum fyrirtækjum falla mikið í verði. Atvinnuleysi eykst og geta almennings/sjóðfélaga til að standa skil á húsnæðislánum og öðrum skuldbindingum skerðist til muna. Ein afleiðingin þessa birtist í skarpri veikingu krónunnar og verðbólgu sem fylgir í kjölfarið,“ skrifar Ólafur.
„Með öðrum orðum: taki lífeyrissjóðirnir ekki þátt í hlutafjárútboði Icelandair munu eignir þeirra falla í verði um mörg hundruð milljarða hið minnsta. 14 milljarða áhættufjárfesting með hárri væntri ávöxtun er því fullkomlega réttlætanleg í þessu ljósi. Ekki einungis réttlætanleg heldur er það samfélagsleg skylda lífeyrissjóðanna að taka þátt í hlutafjárútboðinu sem lýkur í dag. Við þetta bætist að sú fjárfesting getur afstýrt skelfilegu ástandi á íslenskum vinnumarkaði sem erfitt getur verið að ráða bót á nema á löngum tíma,“ skrifar hann.
„Vonandi bera forsvarsmenn lífeyrissjóðanna gæfu til að taka rétta ákvörðun varðandi þetta mikla hagsmunamál.“
