Davíð slær Þórdísi Kolbrúnu vindhöggi

„Það kem­ur eng­um á óvart, en á hinu áttu færri von, að Ísland tæki sér stöðu með hryðju­verka­stefnu Hamas og verðlaunaði ill­virkja og enda­laus­an ófrið.“

Ritstjóri Moggans.

Stjórnmál Leiðari Moggans í dag er tröllvaxinn. Þar er fundið að því að Ísland greiddi atkvæði með auknum rétti Palestínu á allsherjarþingi Sameinuðu Þjóðanna.

Það er aldeilis ekki allt. Ritstjórinn finnur alvarlega að því að Þórdís utanríkisráðherra hafi ekki haft samráð við utanríkisnefnd Alþingis.

Frægt er þegar ritstjórinn, þá forsætisráðherra og Halldór Ásgrímsson þá utanríkisráðherra, settu Ísland á lista hinna viljugu þjóða þegar ráðist var inn í Írak, spurðu ekki Alþingi og ekki utanríkisnefnd Alþingis. Gáfu öllu batteríinu löngutöng. Hrokinn var ómælanlegur.

Kíkjum á þennan tímamóta leiðara:

…það er Íslandi til skamm­ar…

„Síðastliðinn föstu­dag var álykt­un um auk­inn rétt Palestínu á alls­herj­arþingi Sam­einuðu þjóðanna samþykkt með yf­ir­gnæf­andi stuðningi á auka­fundi þess. Hún var lögð fram af ríkj­um eins og Kína, Kúbu, Líb­íu og Jemen, með það að mark­miði að Palestína fái fulla og óskoraða aðild að Sam­einuðu þjóðunum eins og önn­ur „friðelsk­andi ríki“. Eru til meiri öf­ug­mæli um Hamas-stjórn­ina á Gasa­svæðinu? “

Áfram:

„Ísland kaus með álykt­un­inni, sem virðist launa hryðju­verka­árás­ina 7. októ­ber með því að bjóða ófull­valda ríki, þar sem hryðju­verka­sam­tök eru við völd, vel­komið í alþjóðasam­fé­lagið.

Álykt­un­in er Sam­einuðu þjóðunum til skamm­ar og það er Íslandi til skamm­ar að leggja nafn sitt við hana.“

Það er stórt talað í Hádegismóum:

„Hugs­an­lega hef­ur Þór­dís Kol­brún Reyk­fjörð Gylfa­dótt­ir ut­an­rík­is­ráðherra líka skamm­ast sín, því áformin voru ekki rædd op­in­ber­lega og eft­ir því sem næst verður kom­ist voru þau ekki held­ur kynnt ut­an­rík­is­mála­nefnd Alþing­is eins og rétt og skylt er að gera við slíka stefnu­breyt­ingu. Því það er stefnu­breyt­ing að taka sér stöðu með hryðju­verka­öfl­um eins og Hamas og bjóða þeim til sæt­is.“

Heyr á endemi. Sem fyrr segir er þetta skot úr óvæntri átt. Til þess fallið að rifja upp brussugang Davíðs og Halldórs.

…viður­kenn­ingu Ísra­els­rík­is…

„Með fylgdi vand­ræðal­ega löng at­kvæðaskýr­ing Íslands, sem til­tek­ur eitt og annað sem ekki felst í álykt­un­inni. Jú, hryðju­verk­in 7. októ­ber voru for­dæmd, en gagn­sókn Ísra­ela líka og staðhæft að 35 þúsund manns hefðu fyr­ir vikið fallið á Gasa­svæðinu. – Má benda ut­an­rík­is­ráðherra á að Faran Haq, talsmaður Sam­einuðu þjóðanna, sagði hinn 8. maí að töl­ur Hamas væru óáreiðan­leg­ar og staðfest mann­fall þriðjungi lægra? Það breyt­ir engu um álykt­un­ina en seg­ir sína sögu um upp­lýs­inga­óreiðuna í ráðuneyt­inu.“

Já, já, Davíð. Það er hreinn hryllingur að sjá myndir af þjóðarmorðinu á Gasa. Þar er ekkert pláss fyrir útúrsnúninga.

Meira úr leiðaranum:

„Ut­an­rík­is­ráðherra ger­ir mikið úr því að at­kvæði Íslands helg­ist af stuðningi Íslands við „tveggja ríkja lausn­ina“. Um­rædd álykt­un er hins veg­ar and­stæð henni og geng­ur í ber­högg við for­send­ur „kvart­etts­ins“ og Ósló­arsam­komu­lags­ins, sem skil­yrtu hana friði, viður­kenn­ingu Ísra­els­rík­is, samn­ingaviðræðum og að fyrri sátt­mál­ar væru virt­ir. Hamas harðneit­ar öllu þessu.“

Skrifin enda svona:

„Það kem­ur eng­um á óvart, en á hinu áttu færri von, að Ísland tæki sér stöðu með hryðju­verka­stefnu Hamas og verðlaunaði ill­virkja og enda­laus­an ófrið.“