Marinó G. Njálsson skrifar:
Miðað við að aflaheimildir þess fyrirtækis eru 6,98% af heildarheimildum, þá þýðir 10 milljarða hækkun veiðigjalds að veiðigjald fyrirtækisins hækkar um ca. 700 milljónir eða 35% af arðinum.
Áhugaverð ummæli eru höfð eftir framkvæmdarstjóra Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi í Vísi, en í frétt þar segir:
„Þetta er ekkert léttvægt mál og það verður að sýna því skilning,“ segir Heiðrún Lind sem bendir á að ef ekki væri fiskveiðistjórnunarkerfið, hvar stæðu byggðir landsins þá?
„Þá væri engin sjávarútvegur. Það er bara staðan, ef ekkert hefði verið gert værum við ekki á góðum stað og landsbyggðin væri ekki á góðum stað…“
Ég er alveg sammála framkvæmdarstjóranum um, að væri ekkert fiskveiðistjórnunarkerfi, þá hefði líklega verið gengið nærri fiskistofnunum, en þetta er ekki umræðuefnið og kemur veiðigjöldum ekkert við. Veiðigjöld eru ekki hluti af kvótasetningu fiskistofna. Veiðigjöld eru endurgjald fyrir að fá kvótann. Sem sagt tvö gjörólík mál.
Elías Pétursson fer 100% með rétt mál, þegar hann segir að framsal kvóta hefur eyðilagt mörg sjávarplássin, þó sum hafi náð að rísa úr öskustónni, eins og fuglinn Fönix, þá eru mörg að berjast í bökkum.
Auglýsingar SFS eru skrumskæling á sannleikanum, því á sama tíma og þessar auglýsingar keyra, þá ákveður eitt sjávarútvegsfyrirtæki að það hafi ráðrúm til að greiða 2.000.000.000 kr. í arð til hluthafa. Miðað við að aflaheimildir þess fyrirtækis eru 6,98% af heildarheimildum, þá þýðir 10 milljarða hækkun veiðigjalds að veiðigjald fyrirtækisins hækkar um ca. 700 milljónir eða 35% af arðinum.
Fyrst að þetta er svona erfitt fyrir sjávarútvegsfyrirtækin að nota markaðsverð við útreikning á veiðigjaldi, þá er einfaldlega næsta skref að innkalla allar veiðiheimildir yfir t.d. 10 ára tímabil og leiga þær út á markaðsverði. Sumar yrðu leigðar út ár í senn, sbr. strandveiðar, aðrar til 5 ára, 10 ára og lengst til 20 ára. Stilla yrði kerfinu þannig upp, að á hverju ári stæðu til boða heimildir til 5 ára og 10 ára, en heimildir til 20 ára á 5 eða 10 ára fresti. Það þýðir að innleiðing nýs kerfis tæki ca. 10 ár með því að innkalla núverandi kvóta sem nemur 10% á ári. Ekki væri hægt að flytja leigðan kvóta á milli útgerða, en ónýttur kvóti (upp að vissu marki) eitt ár héldist hjá viðkomandi útgerð næsta ár. Eftir það þyrfti að skila kvóta sem ekki er veitt upp í. Einhver skekkjumörk yrðu að vera á hvað telst ónýttur kvóti, t.d. veiði aðili yfir 95% af leigðum kvóta, þá er ekki þörf á að skila kvótanum sem umfram er og ekki hefur verið veiddur. Mestu skiptir að framsal kvóta verður ekki lengur leyft, heldur fer það í gegn um leigumarkað stjórnvalda.
Marinó G. Njálsson skrifaði greinina á eigin Facebooksíðu. Greinin er birt hér með góðfúsu leyfi Marinós.
