Óskar Helgi Helgason skrifar:
Sæl: Þórdís Kolbrún.
Jeg má til; að mótmæla opinberum afskiptum ykkar Guðna Th. Jóhannessonar, svo nefnds forseta Íslands, á málefnum Rússneska Sambandslýðveldisins þessi misserin, hvar ríkisstjórn Vladimírs Vladimírovich Putin þar eystra, með liðstyrk sveita collega hans:: Alexanders Grigorijvich Lukachenko í Hvíta- Rússlandi, eru að koma Rússum innan Úkraínsku landamæranna til hjálpar, gagnvart leppstjórn Evrópusambandsins og NATÓ, austur í Kyiv (Kænugarði).
Árið 2014; tók Gunnar Bragi Sveinsson; fyrirennari þinn þá afdrifaríku ákvörðun, að eyðileggja (að stærstum hluta) rótgróin viðskiptatengzl Íslands og Rússlands, með afskiptum sínum af Krím deilunni (þorri Krímverja: hafði jú, undirgengizt samruna við Rússneska Sambandlýðveldið, að lokinni atkvæðagreiðzlu, þar um), en hvorki þú nje Guðlaugur Þór Þórðarson hafið nokkuð lagt af mörkum, til leiðrjettingar gönuhlaups Gunnars Braga í þeim efnum – ánægjulegt má þó telja, að okkar ágætu nágrannar Færeyingar, hafa aftur á móti hagnazt umtalsvert á heimskupörum fyrirennra ykkar Guðlaugs Þórs, Gunnars Braga, frá árinu 2014 hvað Fiskafurðirnar snertir til Rússlands, og mega Færeyingar fyllilega njóta þess:: vonandi öfundarlaust, af Íslendinga hálfu.
Hugleiddu einnig Þórdís Kolbrún; hvers lags erindisleysa Íslendingum það er, að vera ENNÞÁ aðili að NATÓ, Hernaðarbandalagi, sem á sjer engan tilverurjett, síðan Varsjárbandalag þáverandi Sovjetríkja og ýmissa Evrópskra leppríkja þeirra lognaðizt út af, árið 1991 – en NATÓ hefur síðan þróazt yfir í að verða eitthvert hættulegasta árásar- og stríðsbandalag, hina seinni áratugina sem kunnugt er.
Spyrja mætti; hví í ósköpunum Austurríki t.d., skuli viðhalda sínu hlutleysi áreynzlulaust, miðað við allar þær væringar sem yfir Evrópu hafa gengið, frá lokum III. Heimsstyrjaldarinnar, árið 1945 (sú fyrsta var jú háð, á árunum 1757 – 1763, eins og við munum) ?
Rússneska Sambandslýðveldið; er aukinheldur, merkisberi tákna og merkja Austur- Rómverska ríkisins (Býzanz: hvert fjell í hendur Tyrkja (Ottomana) árið 1453) þá Vasily II. Moskvuhertogi tók upp merki frænda síns Konstantínusar XI., að honum föllnum – fyrir nú utan þá staðreynd, að Rússar, ásamt Rjetttrúnaðarkirkjunni þarlendri (ásamt : Grikkjum – Serbum – Armenum o.fl.) eru
að kalla má útverðir Vestrænnar Siðmenningar, sje mið tekið af vaxandi úrkynjun og útúrboruhaætti þorra Vesturlandabúa, í dag.