Gunnar Smári skrifar:
Inuit Ataqatigiit (Samfélag fólksins) er vinstrisinnaðri flokkur, til vinstri við Siumut (Framsókn), sem er sósíaldemókratískur flokkur í grunninn að norrænni fyrirmynd. Inuit Ataqatigiit er í bandalagi norrænna flokka með VG hér á Íslandi, Vinstri flokknum í Svíþjóð, Sósíalíska vinstri flokknum í Noregi og bæði Sósíalíska þjóðarflokknum og Enhedslisten í Danmörku. Siumut er hins vegar í norrænu bandalagi með verkamanna- og sósíalistaflokkunum og Samfylkingunni íslensku. Saman fengu þessir flokkar 2/3 hluta atkvæða eða 67,5% (voru með 55,2% í síðustu kosningum).
Grænlensk stjórnmál eru því vinstri stjórnmál. Næsti flokkur er Naleraq (Sjónarmið), sem er klofningsflokkur út úr Siumut, með 12,3%. Það eru því ekki nema rétt rúm 20% atkvæða eftir áður en kemur að hægrinu. Tveir slíkir flokkar náðu inn á þing Demókratar, sem starfar með miðjuflokkum í norrænu samstarfi (Framsókn, Miðflokkurinn, Viðreisn og Flokkur fólksins) en með Íhaldsflokknum og Radikale Venstre á danska þinginu. Atassut (Samstaða) er síðasti flokkurinn inn á þing, flokkur sem starfar með miðflokkunum í norrænu samstarfi og Venstre á danska þinginu.
Þrír stærstu flokkarnir eru með sjálfstæði á stefnuskrá sinni, flokkar með rétt tæplega 80% fylgi. Mið-hægrið vill ekki sjálfstæði heldur vinna áfram innan danska sambandsins.
Á Grænlandi eru flokkar frá sósíaldemókrötum og til vinstri með 80% fylgi en slíkir flokkar eru með 38% fylgi í Danmörku. Demókratar og Atassut eru með 16% fylgi en þeir flokkar sem þeir starfa með í Danmörku eru með 27%. Munurinn á stjórnmálum landanna er sá helstur að danski Þjóðarflokkurinn og nýja popúlíska hægrið á sér ekki systurflokka á Grænlandi, kannski vegna þess að vinstrið á Grænlandi er popúlískt í þeirri merkingu að það byggir á lýðhyggju en ekki elítustjórnmálum.
En þar fyrir utan eru allskyns mál sem hafa áhrif á grænlensk stjórnmál sem ekki er hægt að bera saman við stjórnmál annarra landa. Stjórnmál eru menningarlegt fyrirbrigði, eins og list og önnur menning. Við getum flokkað poppmúsík í flokka og borið saman tónlistarheim ólíkra landa en samt er það þannig að það sem er vinsælt í einu landi nær engum vinsældum í því næsta. Það er eitthvað sameiginlegt en það sem skiptir mestu máli er ósamanburðarhæft. Bubbi Morthens og Kim Larsen eru með um margt sambærilega stöðu í íslensku og dönsku tónlistarlífi en samanburðurinn nær ekki lengra, stenst bara í þessari stuttu setningu. Næsta setning er dæmd til að andmæla þeirri fyrri, tilgreina það sem er ólíkt með þessum tveimur köppum. Og þetta á líka við um pólitík, meira að segja hugmyndir um stéttaátök, fullveldi, frelsi og alþjóðlegt samstarf hafa ólíkan blæ og inntak eftir því hvaða menning glímir við þessi hugtök.
