Ragnar Önundarson skrifar grein sem byrjar svo: „Eðlilegt er að ætlast til að meðmælendur forsetaframbjóðenda séu ábyrgir gerða sinna, þetta er alvörumál. Það hefur gerst aftur og aftur að meðmælendur virðast í hálfkæringi vera að hafa dómgreindarlitla einstaklinga „að fífli“ og etja þeim fram. Þetta hefur gerst svo oft að það fer ekki fram hjá neinum. Eðlilegt er að ræða þetta og leiðir til að tryggja alvöru í framboðum, án þess að skerða nokkuð lýðræðislegan rétt manna,“ skrifar Ragnar og bætir við:
„Ég hef látið mér detta í hug að sá sem mælir með frambjóðanda skuli með því greiða honum atkvæði sitt í komandi kosningum, óafturkallanlega, nái frambjóðandinn tilskildum fjölda meðmælenda. Að birta nöfn meðmælenda er bara eðlilegt og sennilega unnt að krefjast nú þegar, í ljósi upplýsingalaga.“
