Össur Skarphéðinsson skrifaði þessa fínu grein:
„Ertu að æfa röddina fyrir málþóf?“ var meistaraleg spurning Bergsteins Sigurðssonar til Sigurðar Inga í Kastljósi í gær. Í rökþroti andspænis Hönnu Katrínu ráðherra var það síðasta haldreipi Sigurðar að halda efnislega fram að leiðrétting veiðigjalda væri bara „smjörklípa“ sem ríkisstjórnin kastaði fram til að fela uppnám vegna brotthvarfs Ásthildar Lóu úr ríkisstjórninni!
Stjórnarandstaðan hefur semsagt engin haldbær rök gegn leiðréttingunni, og Sigurður Ingi fór þá gamalkunnu leið að tuða um að hún væri sérstakur „landsbyggðarskattur.“ Ekkert er fjær sanni. Hanna Katrín ráðherra benti enda á þá staðreynd að tekjum af leiðréttingunni verði ekki síst varið í að greiða innviðaskuldina við landsbyggðina:
„Þið munið sjá það í formi aukinna framlaga til vegabóta á landsbyggðinni,“ sagði Hanna Katrín og yggldi sig við Sigurð. Það er ekki nema sjálfsagt. Það eru fyrst og fremst risastórir tengibílar drekkhlaðnir fiski á leið á suðvesturhornið sem spæna upp vegi landsbyggðarinnar.
Fráleitt er að halda fram að leiðréttingin feli í sér þungt högg á sjávarútveginn. Stefán Ólafsson, hagfræðiprófessor birtir í dag útreikninga sem sýna, að á meðan hagnaður í viðskiptahagkerfinu er að meðaltali um 9% var hann næstum þrefalt hærri, eða 24% í sjávarútvegi. Eftir leiðréttinguna verður hagnaður greinarinnar samt meira en tvöfalt hærri, eða 20%.
Milljarðatugir munu því halda áfram að streyma í arðhirslur sægreifanna. Ekkert af þeim arði fer í að byggja upp byggðarlög sem þeir hafa skilið eftir í rúst með því að selja burt allan kvóta, sumir til að fjárfesta í steinsteypuhölllum og uppkaupum á fyrirtækjum fyrir sunnan. Og hversu mikill arður streymir nú þegar af landsbyggðinni ár hvert til að kaupa upp fyrirtæki á mölinni? Hvað á auðkýfingurinn í Vestmannaeyjum í mörgum fyrirtækjum upp á landi? Með hverju halda menn að þau séu greidd?
Útreikningar Stefáns Ólafssonar sýna að það er sannarlega borð fyrir báru. Leiðréttingin getur í besta falli aðeins talist fyrsta skref að sanngjörnum veiðigjöldum.
Hvorki málþóf hins þrautreynda smjörklípumanns, Sigurðar Inga, né krókódílatár sægreifanna breyta því.
Össur var síðasti ritstjóri Alþýðublaðsins. Ég var fréttastjóri. Margar minningar.
