Davíð Oddsson er sestur á sama bekk og Logi Bergmann. Hann sendir sneið til „Spánarfara“. Ég pant eiga sneiðina. Hún er mjög freistandi og víst er að fleiri geri tilkall til hennar.
Skoðum Davíð:
„Eitt skrítnasta tal sem slegið hefur verið upp hér á landi snýst um að Íslendingar séu nú að flykkjast til Spánar vegna dýrtíðar á Íslandi! Og þeir sem þetta heyra slá sér á lær og hrópa á torgum að allt sé á sömu bók lært á Íslandi.“
Þetta er rétt, en bara að hluta. Þeir Íslendingar sem í raun og veru hafa flúið Ísland vegna verðlags og lágra tekna sakna Íslands. Jafnvel alla daga, alltaf. Þeim finnst þeir vera í útlegð. Efnahagslegri útlegð. Ég passa ekki inn í þennan hóp en skil hann mætavel. Hef talað við margt af því fólki. Sjálfur er ég á Spáni þar sem hitinn gerir krónískum verkjum mínum jafn gott og kuldinn gerir þeim vont.
Davíð: „En staðreyndin er auðvitað sú að menn eru að fara til Spánar í krafti bærilegra launa hér um langa hríð (í alþjóðlegum samanburði) og öflugs lífeyriskerfis til að nýta sér að Spánn er láglaunaland í Evrópu. Og það er í þessa sælu sem er sagt að Íslendingar séu að sækja, þegar þeir, eins og annarra þjóða menn, njóta þeirra kosta að halda sér uppi á íslenskum lífeyri í láglaunalandi.“ Mikið til í þessu.
Og svo þetta: „Það er ekkert gagnrýnisvert við að nýta sér þetta og styrkir framtakið auðvitað afkomu Spánverja. En túlkunin og vælið er út í bláinn. Og út í hött að hreyta í heimalandið í leiðinni.“
Það er rétt að Spánverjar gera jafnvel út á að fá til sín fólk sem ekki getur lifað í „okurlandi“ eins og Ísland óneitanlega er. Ég man ekki að einn einasti Íslendingur sem ég hitti hér á Spáni hreyti í heimalandið. Þvert á móti. Öllum þykir Ísland dásamlegt land. Stórbrotið og spennandi.
Öðru máli gegnir um ráðafólkið, nú og áður. Það skorar ekki hátt með því að skapa hluta þjóðarinnar svo slæm skilyrði að fólk neyðist, já neyðist, til að flytja að heiman.
