Sigurjón Þórðarson skrifar:
Íslenska kauphöllin minnir stundum á gott Andésblað – Í þeim herma persónur í formi músa, hunda og anda, með háðskum hætti eftir veruleikanum í mannheimum.
Íslenska kauphöllin hermir eftir þeirri amerísku með því að gera mikið úr formi tilkynninga t.d. hvenær þær eru settar fram en gerir að sama skapi afar lítið með innihald þeirra.Búast má fastlega með að Kauphöllin samþykki að skrá Síldarvinnsluna á markað þó svo það sé nákvæmlega ekkert gagnsæi með verðlagningu afurða Síldarvinnslunnar og að fyrirtækið sé nátengt Samherja, þar sem forstjórinn hefur stöðu sakbornings í alþjóðlegu fjármálamisferli. Eflaust verður fyrst og fremst litið til þess að Síldarvinnslan fyllti út í réttu reitina á Andrésarandar-eyðublaðinu og skilaði því nnn á réttum tíma.
Í fyrirmyndinni í Ameríku sem íslenska kauphöllin er að skopstæla, þá væri eflaust litið á það sem eitthvert spaug ef einhverjum dytti í hug að skrá á markaðinn fyrirtæki þar sem afurðir eru seldar í gegnum skúffufyrirtæki í skattaskjólum og væri undir yfirráðum aðila sem væru grunaðir glæpamenn.
Í Ameríku væru aðilar slíkir aðilar miklu frekar á leið á Litla Hraun en í kauphöllina.