Við vorum í landi 1. maí. Ákváðum að fara á hótelið og borða góðan hádegisverð. Eitt tveggja manna borð var laust. Sem við þáðum.
– sme
Vorið og sumarið 1986 var ég stýrimaður á Gunnar Bjarnasyni. Við gerðum út frá Ísafirði. Ég og Gunni Gunn voru samherjar í mörgu. Þar með talin pólitíkin.
Við vorum í landi 1. maí. Ákváðum að fara á hótelið og borða góðan hádegisverð. Eitt tveggja manna borð var laust. Sem við þáðum.
Kveikt var á útvarpinu og komið var síðasta lagi fyrir fréttir. Síðasta lagið var Internationalinn. Ég var í fíflastuði og stóð upp þegar Njallinn byrjaði. Það varð til þess að allir gestir í salnum stóðu upp og starfsfólkið í salnum stoppaði sína vinnu rétt á meðan.
Ég var flæktur í eigin neti. Ég hafði dæmt sjálfan mig til að standa meðan Njallinn var leikinn. Allt til enda. Hláturinn ólgaði inn í mér.
Til hamingju með daginn. Baráttan hefur engan endi.
