Ragnar Önundarson skrifar: Þegar innistæðutryggingasjóður borgar sparifjáreigendum út (eins og breski sjóðurinn gerði) eignast hann í staðinn kröfu þeirra á þrotabú bankans. Ekki meira, bara það sem hann leggur út.
Þegar veðhafi leysir eign til sín á nauðungaruppboði eignast hann verðmæti sem þarf til að tryggja veð hans. Hann fær afsal, en ef verðmæti eignarinnar reynist meira en kröfu hans nemur, auk kostnaðar við umsýsluna, à hann þau verðmæti ekki. Það er sá sem er þolandi uppboðsins, fjölskyldan sem missti heimili sitt á uppboð. Veðhafinn SKULDAR fjölskyldunni söluhagnaðinn.
Það er gamalgróinn misskilningur að kaupandi eignar á nauðungaruppboði fái eign þolanda uppboðsins eins og happdrættisvinning. Eignarrétturinn er sterkur og hann ber að virða.
Ég vil að peningunum verði skilað til réttra eigenda.
Tekið af Facebooksíðu Ragnars.
