Guðfinna Steinunn Svavarsdóttir skrifar vegna orða borgarstjóra í garð Bolla Kristinssonar:
Dagur B. Eggertsson. Þið eruð búin að slá heimsmet! Bolli er fæddur, uppalinn og hefur búið við Laugaveginn í mörg ár, kaupmaður og erfasteignaeigandi og er auðvitað ekki sama hvernig með viðskiptalífið við Laugaveginn er farið. Þess vegna lætur hann í sér heyra og er ég ekki hissa.
Þetta sem borgin er búin að gera varðandi göngugötur í Reykjavík er svo öfgafullt að það er sláandi. Þið miðið hlutina oft við Strikið í Köben. Það er 1,1 km með hinum göngugötunum þar eru þetta samtal 1,5 km.
Í Reykjavík eruð þið búin að gera að göngugötum 1,320 m. Það er þess vegna sem þetta göngugötuverkefni ykkar gengur ekki upp. Þið eruð búin að slá heimsmet! Það er sanngjarnt að heimfæra þetta, miðað við Kaupmannahöfn er þetta 1/5, þó svo að Danir séu miklu miklu fleiri en við og Kaupmannahafnarbúar.
Ég er við Laugaveginn fædd, upp alin og hef búið við hann og ber hag hans fyrir brjósti.
Samkvæmt þessu miðað við bara Strikið þá væru það 220 metrar eða 300 metrar með hinum götunum líka. Bara 300 metrar! Ég er við Laugaveginn fædd, upp alin og hef búið við hann og ber hag hans fyrir brjósti. Hef hugsað um vissa hluti fyrir móður mína sem er líklega elsti íbúi við Laugaveginn, orðin 101 árs og hefur búið þar í 76 ár og vill að allt sé í lagi auðvitað og á hana hlusta ég. Þegar afi minn, Pétur Þorvaldsson trésmiðurinn knái og vandvirki, flutti sitt fyrirtæki upp á Laugaveg frá Hverfisgötu 90 var hann auðvitað að fjárfesta þar af því Laugavegurinn er vinsælli. Þar var hann sýnilegri með sitt fyrirtæki og aðgengi var gott, mjög gott. Menn hugsuðu auðvitað um landnotkun, varðandi þessa hluti hefur ekkert breyst. Þeir kaupmenn sem ég hef talað við tala nákvæmlega um þetta, vilja að Laugavegurinn verði áfram vinsæll, aðgengilegur og að viðskiptalífið auðvitað blómstri fallega.
Það dugar ekki að hrúga bara niður trjám og fullt fullt af óskaplega fallegum blómum, þeim fallegustu sem ég hef áður séð í miðbænum og rými fyrir fólk til að leika sér og djamma. Þið verðið að hugsa um nútíma kröfur og að Laugavegurinn geti staðið undir nafni sem verslunargata. Nútíma þægindi sem þú veist að sem flestir vilja og er gert í dag er að geta keyrt inn í húsið, þekkir það á þínum vinnustað og þessum nýjustu byggingum í miðbænum. Bílnum er ekið inn í húsið og það eru að bætast við mjög mörg þannig bílastæði í miðbænum og allir ánægðir með það. Þannig að þið viljið fá bíla niður í miðbæ, mega vera alls staðar nema á Laugaveginum, af hverju? Mengun er sagt, er það satt? Ef svo er hvernig stendur þá á því að þið hafið ekki gert Hverfisgötuna að göngugötu líka? Þar eru hjólabrautir og gangstéttir báðu megin og tvístefnuaksturs gata. Þarna er komin góð uppbygging. Þar er fullt af stórum tómum plássum, dettur nokkrum manni í hug að opna verslun í allri þessari mengun? Annað sem er vert að skoða er að samgöngur eru svo miklu betri í Kaupmannahöfn, svo miklu betri en hjá okkur og hlýrra loftslag.
Annað sem þið ættuð að athuga, á göngugötukortinu á netinu hjá ykkur eru ekki vissar götur. Það eru Thorvaldsensstræti 63 metrar og Vallarstræti 155 metrar og Hafnarstrætið vestast. Samtals 254. Af hverju eru þessar götur í Kvosinni ekki inn á kortinu? Samtals allar göturnar niður í Kvosinni eru göngugöturnar 481 metrar.
Ég eins og svo margir á mínum aldri geta ekki labbað langt, sumir ekkert og ætti að vera hægt að keyra fólk að öllum fyrirtækjum sem það vill komast að. Fullt af fólki sem eins og móðir mín þarf að hafa aðgengi í lagi. Þarf að sækja fólk og keyra það heim og gestir eiga að hafa gott aðgengi að sínum ættingjum og vinum. Hún sagði er ég talaði við hana um Laugaveginn og þessi göngugötumál. „Ég vil engar breytingar, ef þær eru til þess verra, en ekki til batnaðar. Látið götuna þá í friði.“