Við nýtingu auðlindanna skal hafa sjálfbæra þróun og almannahag að leiðarljósi.
Helga Vala Helgadóttir Samfylkingu segir:
„Í dag ræða kollegar mínir á Alþingi áfram um 3. orkupakkann.
Af því tilefni vil ég setja hér inn ákvæðið út nýju stjórnarskránni sem fyrir 6,5 ári var samþykkt af þjóðinni að skyldi vera grundvöllur að nýrri stjórnarskrá. Eigum við kannski að klára það?
„Auðlindir í náttúru Íslands, sem ekki eru í einkaeigu, eru sameiginleg og ævarandi eign þjóðarinnar. Enginn getur fengið auðlindirnar, eða réttindi tengd þeim, til eignar eða varanlegra afnota og aldrei má selja þær eða veðsetja.
Til auðlinda í þjóðareign teljast náttúrugæði, svo sem nytjastofnar, aðrar auðlindir hafs og hafsbotns innan íslenskrar lögsögu og uppsprettur vatns- og virkjunarréttinda, jarðhita- og námaréttinda. Með lögum má kveða á um þjóðareign á auðlindum undir tiltekinni dýpt frá yfirborði jarðar.
Við nýtingu auðlindanna skal
hafa sjálfbæra þróun og almannahag að leiðarljósi.
Stjórnvöld bera, ásamt þeim sem nýta auðlindirnar, ábyrgð á vernd þeirra.
Stjórnvöld geta á grundvelli laga veitt leyfi til afnota eða hagnýtingar
auðlinda eða annarra takmarkaðra almannagæða, gegn fullu gjaldi og til
tiltekins hóflegs tíma í senn. Slík leyfi skal veita á jafnræðisgrundvelli og
þau leiða aldrei til eignarréttar eða óafturkallanlegs forræðis yfir
auðlindunum.““
